Η σημασία για τον προορισμό και οι δυνατότητες στην επιλογή δρομολογίων
Σύμφωνα με το περιοδικό CAPA-Centre for Aviation, βάση ορίζεται ένα αεροδρόμιο όπου μία αερογραμμή διατηρεί μόνιμα τουλάχιστον ένα αεροπλάνο με τα πληρώματα του και εκτελεί πτήσεις από εκεί σε διάφορους προορισμούς. Τόσο τα πληρώματα, όσο και το/α αεροσκάφος/η επιστρέφουν στο αεροδρόμιο στο τέλος της μέρας, ενώ μπορεί να εναλλάσσεται ο εξοπλισμός αεροσκαφών που χρησιμοποιούνται.
Αυτό το μοντέλο αναπτύχθηκε αρχικά κυρίως από τις εταιρείες χαμηλού κόστους όπως η Ryanair, easyJet και Wizz Air, οι οποίες δημιουργήσαν το θεσμό των πολλαπλών βάσεων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και εκτελούν πτήσεις σε διάφορους προορισμούς από κάθε βάση. Η Ryanair για παράδειγμα διατηρεί 84 αεροπορικές βάσεις, αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, με αριθμό αεροσκαφών σε κάθε βάση που κυμαίνονται από ένα μέχρι και 12 αεροσκάφη. Η Wizz Air, διατηρεί βάσεις σε 33 αεροδρόμια σε 16 χώρες, στοχεύοντας στην περαιτέρω αύξηση στο μέλλον, κυρίως σε αεροδρόμια στη Δυτική Ευρώπη. Η easyJet διατηρεί 31 βάσεις σε 8 χώρες εξυπηρετώντας συνολικά 180 προορισμούς.
Στην Κύπρο η μεν Ryanair διατηρεί βάση στο αεροδρόμιο Πάφου με 4 αεροσκάφη εκτελώντας πτήσεις σε 40 προορισμούς, ενώ η Wizz Air διατηρεί ως βάση της το αεροδρόμιο Λάρνακας, επίσης με 4 αεροσκάφη, εκτελώντας πτήσεις σε 30 προορισμούς.
Στο αεροδρόμιο Λάρνακας υπάρχουν ακόμα τρεις εταιρείες που διατηρούν βάση: η Aegean, η Cyprus Airways και η TUS Airways. Η βάση είναι σημαντική για ένα προορισμό, αφού με αυτό τον τρόπο δίνεται η δυνατότητα περαιτέρω επιλογών δρομολογίων από το αεροδρόμιο αυτό, ενώ και η αεροπορική εταιρεία έχει την ευελιξία να αναπτύξει ένα πιο ορθολογιστικό πτητικό πρόγραμμα.
Από την άλλη το μοντέλο του διαμετακομιστικού σταθμού (airline hub) σχετίζεται και εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Καταρχήν, την ύπαρξη μίας αερογραμμής με αρκετά μεγάλο αριθμό αεροσκαφών και προορισμών, που θα μπορεί να προσφέρει τη δυνατότητα στους επιβάτες της να συνδυάσουν πτήσεις και να ταξιδέψουν από ένα προορισμό σε ένα άλλο προορισμό με ενδιάμεσο σταθμό το hub αεροδρόμιο.
Πέραν τούτου πρέπει να υπάρχουν και οι ανάλογες ροές επιβατών (passenger flows) που θα δικαιολογούσαν την μετεπιβίβαση μέσω ενός hub. Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί νέες τεχνολογίες αεροσκαφών που επιτρέπουν πολύ μεγαλύτερης διάρκειας απευθείας πτήσεις και επομένως, η ανάπτυξη των hubs έχει γίνει πιο περιπλοκή.
Οι αερογραμμές που ακολουθούν αυτό το μοντέλο χρειάζεται να διατηρούν συνεργασίες και με άλλες εταιρείες, ούτως ώστε να είναι κατορθωτή η επέκταση του πτητικού τους δικτύου καθώς επίσης και να ανήκουν σε μια από τις μεγάλες αεροπορικές συμμαχίες, όπως η Star Alliance, η Sky team και η One World, καθιστώντας τα ταξίδια με αυτές πιο ελκυστικά λόγω των συνδεδεμένων προγραμμάτων τακτικών επιβατών και των ωφελημάτων που προσφέρουν. Παράλληλα, οι πόλεις που βρίσκονται τα αεροδρόμια hub είναι συνήθως πόλεις με μεγάλο πληθυσμό και υποδομή που διευκολύνει τις πτήσεις μετεπιβίβασης. Το μοντέλο του hub εφαρμόζεται ως επί το πλείστον από τις λεγόμενες network airlines όπως τη British Airways στο Λονδίνο, τη Lufthansa στη Φραγκφούρτη και το Μόναχo, την Austrian στη Βιέννη, την Aegean στην Αθήνα, την Emirates στο Ντουμπάι και Qatar Airways στη Ντόχα.
Στο παρελθόν, υπήρξε μία προσπάθεια να εφαρμοστεί μερικώς το μοντέλο hub στην Κύπρο, με την εκτέλεση πτήσεων μεταξύ της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής και του Κόλπου. Με την πάροδο του χρόνου, αρκετές χώρες της περιοχής, όπως το Κατάρ, Ντουμπάι, Μπαχρέιν, Κωνσταντινούπολη κλπ. ανέπτυξαν το μοντέλο αυτό, έχοντας αερογραμμές με ευρύ πτητικό δίκτυο, τόσο προς την Ασία, την Αυστραλία και τη Μέση Ανατολή, όσο και προς την Ευρώπη και την Αμερική.
Πηγή: Simple Flying
Commenti